...zoals ik dus al eerder probeerde te vertellen: vrijwel dagelijks maak ik mijn gang langs een grote verscheidenheid aan logs en fora. Dit omdat ik verslaafd ben aan mensen (daar moeten we het misschien nog eens over hebben). Sterker nog dan het verlangen om zelf verhaaltjes te vertellen is de drang naar andermans verhalen.
En steeds heb ik het gevoel dat ik toch ook eens wat moet zeggen, en dan klik ik netjes op de daarvoor bedoelde link en begin ik te typen, soms doe ik er wel drie kwartier over om de tekst op het scherm te krijgen zoals ik dat zelf bedoeld had.
Maar ik heb ze nog nooit (nouja bijna nooit) gepost, die reacties van mij blijven bijna altijd zwijgzaam hangen op mijn eigen notepad. Ik denk dat ik bang ben om onzinnige dingen te zeggen en alhoewel ik extreem tolerant ben wat betreft de onzinnigheid van andermans verhalen (eigenlijk ervaar ik nooit iets echt onzinnig) ben ik ergens tussen gister en vandaag gaan geloven dat ik het exclusieve talent heb om wel onzin te verkondigen en dat ik dat dan ook voortdurend doe (de arrogantie!)
Voer voor psychologen noemen ze dat he? Ik zal er nog even over nadenken hoor, ik ben immers ook opgeleid om mensen te begrijpen dan zou ik mijzelf toch ook maar eens moeten uitleggen.
Dwaallichtjes
Numquid nosti semitas nubium?
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home