Machtige slaap, mijn allerbeste vriend.
Ik ben alleen op de wereld, niemand voelt mij zoals ik voel en dat maakt intermenselijke relaties soms leeg en eenzaam, ik heb ook niet veel relaties met mensen want ik houd niet van leegte. Wel van mensen, van mensen houd ik onstuimig veel, woordeloos is mijn liefde voor alles wat ik ken en niet ken. Misschien ontwijk ik daarom relaties, omdat ze leeglopen als een fles zonder bodem, en ik houd niet van leegte, wel in mijzelf maar niet tussen mensen. Dan liever liefde zonder uitdrukking.
Maar soms, soms is het eenzaam en verdrietig om zo dicht bij jezelf te blijven, om je niet even op een ander te kunnen verlaten. Soms is er zo veel verdriet dat de tranen verdampen voordat ze kunnen vloeien.
Troostbaar ben ik niet, nooit geweest maar de machtige slaap mijn beste vriend legt zachte doeken op mijn ruwe wonden zodat ik elke morgen met een glimlach op kan staan :)
Een goede morgen.