Dit vind ik nou lief... dat mensen gedichten over me schrijven terwijl ze me niet eens kennen, en nog wel van die bezielde gedichten ook.

Dwaallicht

Dwaallicht, getooid in onfeilbaar kristal.
Omarm me met de schaduw van je fluwelen magie.
Kus mijn smachtende ziel, plaag mijn schimmenrijk
Dwaallicht; adem mijn adem, betover het zicht in mijn ogen.
Blaas opnieuw het bloed in mijn verlaten hart.
Schenk me de nachtelijke koestering van je nectar.

Dwaallicht; bevroren rozen wijzen de weg.
Kandelaars branden in cirkels; een afgrond als paradijs.
Je glimlach neuriet het lied van verleiding.
Gesel van licht; vrouwe van de nevel.

Dwaallicht, je duistere liefde bekoort mij.
Ik honger naar je misleiding; de stilte in mijn geheim.
Je dodelijke fluistering dwingt mijn onmacht... mijn begeerte.
Je fantasie bepaalt mijn reis; je droombeelden roepen mij.

Ruud (hier gevonden)