Charms voor de avond

OP DE KADE VAN ONZE rivier had zich een grote menigte verzameld. De commandant van het regiment Sepoenov was te water geraakt. Hij kreeg een hele hoop water binnen, sprong tot aan zijn buik uit het water, schreeuwde en ging andermaal kopje onder. Met zijn armen sloeg hij naar alle kanten en opnieuw schreeuwde hij om hulp.
De menigte stond aan de kant en keek bedrukt toe.
'Hij verdrinkt,' zei Koezma.
'Ja dat is duidelijk,' bevestigde een man met een pet op.
En inderdaad, de commandant van het regiment verdronk.
De menigte ging uiteen.

Daniil Charms Juni 1929