Héél oud licht (van toen er nog een 1 aan de voorkant van mijn leeftijd stond en geen 2)

We plukken bomen als bloemen,
met grof geweld rukken we ze uit de grond
en zetten ze met wortel en al in een vaas op tafel.
Geweldig, groots en rigoureus pakken we het aan.
Geen half werk, nee absoluut geen half werk meer.
We grijpen het met onze beide handen vast
en laten niet meer los tot we ermee klaar zijn.
Als we verder moeten
dan laten we onze voetstappen dreunend op de grond neerkomen,
moeten wij spreken dan zullen onze stemmen bulderen als onweer.
We zullen goden zijn en méér dan goden,
we zullen machteloos zijn ten opzichte van onze eigen kracht
maar we zullen oppermachtig zijn in de wereld.
Ze zullen niet om ons heen kunnen, we zullen ze bestormen met onze geweldloze blikken. Wij accepteren geen nee meer, dit is wat wij willen en we zullen er komen?
Iedereen die ons in de weg staat overdonderen we met eindeloze tederheid
ze zullen het weten, allemaal stuk voor stuk
wij hebben lief
geen uitzondering
niets uitgesloten

Liefhebben...