In de geest van Sint Maarten...
Wees altijd zacht voor hen die eenzaam staan
omdat zij groter zijn dan hen die tarten,
o, laat de dorst dier onbegrepen harten
niet zonder laving langs uw leven gaan.
En zien zij al uw vreugden donker aan,
en breekt hun zwijgen soms een woord dat hard en
wreed klinkt - bedenk dan hun gespannen smarten,
zij zelve weten van hun trots en waan.
Diep woelt in hen 't onzegbare verlangen
naar zachtheid, warm omhelzen en de lange
strelingen van een vrouw die spraakloos mint...
en zij die de eenzame dit heeft gegeven
verbrandt zijn duister in haar warme leven.
en in zijn vreugde voelt hij zich weer kind.
A. Roland Holst
Dwaallichtjes
Numquid nosti semitas nubium?
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home