Gebak speciaal voor mijn vriendjes en vriendinnetjes op #paranormaal
(de rest die hier geen bal van begrijpt mag ook mee genieten, we hadden gewoon veel te vieren)
Numquid nosti semitas nubium?
Iets om over na te denken...
Of als je niet denken wilt gewoon te ervaren (da's nog veel beter volgens sommigen)
Voor wie door de Geest wordt geheiligd, is ieder echt boek een bijbel.
Novalis
Meer geestelijk genieten op Spiritualiteit.net.
Toch nog even dit.
De betekenis van het bestaan, de betekenis? Iets betekenen, alles betekenen... Als ik het woord betekenen maar vaak genoeg herhaal dan kan ik vanzelf dingen gaan beschilderen en dan ben ik maar een paar stappen verwijderd van beschrijven en dan.... dan is het eind zoek...
Bewijzen bewegen bedenken bepalen berekenen begrijpen bekeren bezoeken bewerken bemachtigen behappen bezwaren
bewonderen
Vogels
Ik heb mijn vogels los gelaten in hun nieuwe kooi, al een paar dagen geleden hoor maar inmiddels zijn ze helemaal gewend aan hun nieuwe omgeving. Dat ging een beetje moeizaam in het begin, ze wisten niet precies waar ze moesten kijken zo veel ruimte zo veel speelgoed. Stel je voor dat je uit een ruime eengezinswoning plotseling wordt overgeplaatst naar een reusachtig kasteel :).
Maar vandaag hebben ze een nieuw spelletje ontdekt waarvoor de oude kooi veel te klein was. Namelijk pakkertje, vrolijk piepend jagen ze elkaar achterna, stokje plankje touwtje stokje en dezelfde route weer terug. Minstens drie kwartier hebben ze elkaar (en ons) vermaakt met hun nieuwe spelletje.
Geniaal die nieuwe kooi, bedankt pap!!
Doet er niet toe...
Ik ben gelukkiger als ik blijf geloven dat het bestaan iets betekent.
Verlichting
Jaja ik weet het wel, maar toch.
Hoe zit dat toch dat veel van die verlichte personen, of gerealiseerde mensen of hoe ze dat ook noemen met zoveel compassieloos geweld inhameren op onze niet gerealiseerde zieltjes? Als er toch niets is waarom zou je het zoveel geweld aan moeten doen?
Nog even over mijmeren, verdwalen in een zee van al-dan-niet zinnige ideeen.
Sarcoidose
Mooi woord niet? En als je er op klikt dan weet je meteen wat het is.
Alles doet zeer, de lucht te stroperig om mijn longen te vullen, net mijn bed uit en nu alweer aan het eind van mijn latijn, depressief van de medicijnen wat moet ik nu? Niet klagen! Dat is het juiste antwoord ik moet niet zeuren en er gewoon het beste van maken. Maar ik word zo moe van niet moeten zeuren, ik wil mekkeren dat ik zielig ben ik wil dat iemand me over mijn bol aait en zegt dat ik een arme ziel ben ik wil ik wil ik wil AAAAANDACHT!!
De tv aan zetten...
Machtige slaap, mijn allerbeste vriend.
Ik ben alleen op de wereld, niemand voelt mij zoals ik voel en dat maakt intermenselijke relaties soms leeg en eenzaam, ik heb ook niet veel relaties met mensen want ik houd niet van leegte. Wel van mensen, van mensen houd ik onstuimig veel, woordeloos is mijn liefde voor alles wat ik ken en niet ken. Misschien ontwijk ik daarom relaties, omdat ze leeglopen als een fles zonder bodem, en ik houd niet van leegte, wel in mijzelf maar niet tussen mensen. Dan liever liefde zonder uitdrukking.
Maar soms, soms is het eenzaam en verdrietig om zo dicht bij jezelf te blijven, om je niet even op een ander te kunnen verlaten. Soms is er zo veel verdriet dat de tranen verdampen voordat ze kunnen vloeien.
Troostbaar ben ik niet, nooit geweest maar de machtige slaap mijn beste vriend legt zachte doeken op mijn ruwe wonden zodat ik elke morgen met een glimlach op kan staan :)
Een goede morgen.
...zoals ik dus al eerder probeerde te vertellen: vrijwel dagelijks maak ik mijn gang langs een grote verscheidenheid aan logs en fora. Dit omdat ik verslaafd ben aan mensen (daar moeten we het misschien nog eens over hebben). Sterker nog dan het verlangen om zelf verhaaltjes te vertellen is de drang naar andermans verhalen.
En steeds heb ik het gevoel dat ik toch ook eens wat moet zeggen, en dan klik ik netjes op de daarvoor bedoelde link en begin ik te typen, soms doe ik er wel drie kwartier over om de tekst op het scherm te krijgen zoals ik dat zelf bedoeld had.
Maar ik heb ze nog nooit (nouja bijna nooit) gepost, die reacties van mij blijven bijna altijd zwijgzaam hangen op mijn eigen notepad. Ik denk dat ik bang ben om onzinnige dingen te zeggen en alhoewel ik extreem tolerant ben wat betreft de onzinnigheid van andermans verhalen (eigenlijk ervaar ik nooit iets echt onzinnig) ben ik ergens tussen gister en vandaag gaan geloven dat ik het exclusieve talent heb om wel onzin te verkondigen en dat ik dat dan ook voortdurend doe (de arrogantie!)
Voer voor psychologen noemen ze dat he? Ik zal er nog even over nadenken hoor, ik ben immers ook opgeleid om mensen te begrijpen dan zou ik mijzelf toch ook maar eens moeten uitleggen.
Wat is dat K*t
Ik klik gedachteloos door omdat shockwave zichzelf graag wil updaten en dan is al mijn tekst ineens weg *pruil*
Nuja eigen schuld dikke bult dan zal ik het straks opnieuw moeten typen.
Dwaal·licht: blauwachtig beweeglijk vlammetje boven moerassen en kerkhoven, ontstaan door langzame verbranding van moerasgas.
En een goedemorgen allemaal.
Wat wij nu gedaan hebben van het weekend (wij=mijn vader en ik) is het in elkaar zetten van een gigantische kooi voor mijn twee agaporniden. Hij moet natuurlijk nog versierd worden met een stevig laagje lak aan de buitenkant maar ik ben er ontzettend blij mee. Het zit namelijk zo dat mijn kleine piepbeesten niet tam zijn, dus het is een beetje lastig om ze af en toe los te laten daar het vangen een stressvolle situatie betekent voor alle betrokkenen, ik kan goed tegen stress maar kleine vogelhartjes kunnen er nog wel eens stuk van gaan.
Een kooi dus, die ruim genoeg is om ze een beetje rond te laten vliegen, mijn geniale pappa heeft helemaal zelf het ontwerp gemaakt en nu staatieer!! Helemaal goed, volmaakt inclusief de timmermansfoutjes die het bewijs vormen voor handwerk. En dan nu plamuur kopen om de gaten en kieren die hier en daar zijn ontstaan te dichten en schilderen maar. Jammer dat ze niet aan foto's doen hier maar hij staat er! De kooi staat!
NERVOUS Industries: Product Page
Dat is nu zo leuk van het internet, je komt er vanalles tegen.
In mijn onstuitbare drang om verhalen te vertellen, zomaar... aan niemand... iedereen...
eindeloze onstuitbare drang... het totale gebrek aan informatie die het vermelden waard is. Frustrerend, pijnlijk, beangstigend, heerlijk bevrijdend en ongedwongen. Omdat het niemand hoeft te verrijken en iedereen het kan zien.
Bedankt...