In deze aflevering van Stof tot nadenken of om gewoon te lezen het volgende stukje, opgediept uit een van mijn juweeltjes in de boekenkast.

Rainer Maria Rilke:
U bent zo jong, zo vóór alle begin, en ik zou u willen verzoeken geduld te hebben met al het onopgeloste in uw hart en te proberen de vragen zelf lief te hebben, als afgesloten vertrekken en als boeken die in een zeer vreemde taal geschreven zijn. Speur niet naar antwoorden die u niet gegeven kunnen worden, omdat u die antwoorden nu niet zou kunnen léven. En het gaat erom, alles te leven. Leef nu de vragen. Wellicht zult u dan langzamerhand, zonder het te merken, op een verre dag het antwoord binnenleven.

Kijk die man heeft precies begrepen wat er omgaat in dit 23 jarige mens en geeft het meest bemoedigende antwoord wat er bestaat. Ik ga er vandaag niet verder over nadenken want ik wil zo lang mogelijk in dit heerlijk vredige het-is-goed gevoel kunnen wegkruipen.