Levensbeschouwelijk in het hospitaal deel 1

Kent u dat nu ook? Dat je soms dingen tegen komt die je er van overtuigen dat de dingen daarom zijn wat ze zijn...

Naast mij in het ziekenhuis lag namelijk een blije meneer. Niet gelukkig, niet opgewekt, niet vrolijk (alhoewel hij dat allemaal ook was) maar echt een blije meneer op de manier dat je denkt: kijk toen God het woordje blij uitvond bedoelde hij precies dat.
Mijn blije meneer mocht gelijk met mij het ziekenhuis verlaten en toen we afscheid namen bedacht ik mij het volgende: als hij nu in het ziekenhuis al de idee blij vertegenwoordigde zou hij dan niet uit elkaar barsten van blije-meneer-zijn als hij weer thuis bij zou vrouw is? Ik hoop het niet, ik wil meer blije meneren in de wereld... ik ga ze denk ik maar sparen :)