Dag Engel
de laatste keer
bijna te ijl om nog een mens te zijn
armen als vleugels
voeten van papier
en in je ogen was een pas ontpopte vlinder
die lag te drogen in de zon
zenuwachtig
vol verlangen om te vliegen
dag engel
sla je vleugels uit
en vlieg
in dit gebroken huis
hoef jij niet meer te blijven
vlieg, wees vrij
er is een wolkje
in de blauwe lucht
dag engel?
(lees ook deze nog een keertje)
Dwaallichtjes
Numquid nosti semitas nubium?
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home