Tring tring

Ging de bel twee uurtjes geleden, dat is de bel van onze voordeur niet die van de benedendeur, die laatste maakt meer een soort luidruchtig zoemgeluid waarvoor de letters op mijn toetsenbord niet toereikend zijn, maar goed de bel van de voordeur ging dus. Dat betekent zoveel als dat er al iemand in het portiek is die mij om een of andere reden wil spreken, meestal gaat dat om een collecte, of een aan de deur verkoper van iets wat ik niet wil hebben maar het zou bijvoorbeeld ook een van de buren kunnen zijn met een hele belangrijke vraag/mededeling, of misschien wel de schoonmaker omdat hij heel nodig moet plassen, wie weet is de postbode een keertje vroeg en heeft hij een pakje voor mij bij zich. Meestal doe ik braaf de deur open als die tring tring zegt, stel je voor dat het inderdaad een buur-schoonmaker-postbode is (wat overigens maar zeer zelden voorkomt) maar vandaag lag ik nog tussen mijn lakens in mijn veel te korte nachthemd zo'n beetje te zoezen en alhoewel ik het helemaal niet erg vind om wakker gebeld te worden vind ik het niet zo geslaagd om in mijn veel te korte nachthemd voor de deur te verschijnen. "Hallo meneer-die-mij-waarschijnlijk-een-of-andere-verzekering-komt-aanbieden mijn excuses dat ik er half naakt bij loop maar U belde mij net mijn bed uit, nee ik hoef geen blabladinges verzekering van U ik ben al verzekerd, nee echt niet dag hoor ja veel succes verder." Dus deed ik voor deze ene keer maar niet open, het was waarschijnlijk niet eens belangrijk.

Toch? Hoop ik...