Kent U dat gevoel?

...en dan heb je je goed voorbereid op een nogal griezelig gesprekje, of een presentatie voor mijn part of noem maar iets anders waar een mens zich op zou willen voorbereiden. En dan ben je de hele tijd zenuwachtig geweest over de meest uiteenlopende onbenullige en minder onbenullige dingetjes maar op de dag dat het gebeuren dan eindelijk plaats gaat vinden maakt het plotseling helemaal niets meer uit, alsof die hele voorbereiding belangrijker was dan het uiteindelijke doel.
Dat heb ik nou steeds als ik iets voor mij indrukwekkends moet doen, en alhoewel er een last van mijn schouders valt is het ook een beetje lastig want ik functioneer eigenlijk optimaal in stressige situaties, als alles van een lije dakje gaat ben ik weinig gemotiveerd om me volledig in te zetten, iemand droeg ooit de oplossing aan om me dan gewoon heel slecht voor te bereiden maar dat werkt ook niet want ik ben van nature veel te nieusgierig. Ik bereid me niet voor omdat ik me wil voorbereiden maar omdat ik gewoon graag vanalles wil weten.