Wereld

Grijsbruin, koning winter heeft de deur al op een kier. Echt koud is het nog niet maar de dingen in Wereld zijn helemaal afgeleefd, nauwelijks nog groen te bekennen. Nat en modderig, boom staat stil naast mijn raam, hij zegt niets meer als ik tegen hem praat.
Ik smacht naar kleur, te lang, met te veel inlevingsvermogen, te veel overtuiging heb ik me verdiept in grijsbruine Wereld. Helemaal grijsbruin en modderig voel ik me, niet droevig maar kaal en leeg, zonder leven. Ik wil het weer terugvinden, mijn kleurdoos, ik weet niet eens meer welke kleuren ik bij moet kopen om weer ongeremd aan de slag te gaan...