Blije Staarten
Nog geen jaar geleden deden we meer dan 90% van onze boodschappen gewoon bij AH, want die is lekker dichtbij en bovendien hebben ze er nagenoeg alles vrijwel altijd op voorraad. Nu weet ik ook wel dat AH zo ongeveer de duurste supermarkt in het land is maar dat deerde niet, we hadden een bepaald wekelijks budget en daar kwamen we netjes mee uit. Totdat de euro opwerd ingevoerd, het was wennen en zoals een heleboel mensen heb ook ik de eerste maanden veel te vele uitgegeven omdat ik soms even vergat dat 20 euro wat anders was dan 20 gulden, maar goed ook toen ik een beetje gewend was bleken een heleboel dingetjes een heleboel (euro)centjes duurder te zijn geworden. En al die centjes bij elkaar maakte dat de wekelijkse boodschapen ook enkele euro's duurder uitvielen dan voorheen. Dus zijn we gaan zoeken naar alternatieven, naast het tweewekelijks bezoek aan de Aldi om dingen als toiletpapier, rijst en blikjes fris voor het vriendje in te slaan fiets ik nu zo af en toe wel eens langs de konmar. Ook niet 's werelds goedkoopste supermarkt maar bijna net zo in de buurt als AH en wel een klein beetje goedkoper. Wat ze bij de konmar tegenwoordig hebben bij wijze van klantenbinding is 'happy tails' van die kleine beanies (knuffelbeestjes met bonen/rijst/plastic korrels er in) die je voor niets bij een wekelijks wisselend assortiment aan boodschappen krijgt. Ze hebben er 20, 20 verschillende kwalitatief-niet-in-het-oog-springende-maar-leuk-genoeg-om-schattig-te-zijn beestjes uiteenlopend van duidelijk een konijn of een kikker naar iets dat het midden houdt tussen een zeebra en een tijger. De eerste keer dat ik geconfronteerd werd met het zinnetje 'u kunt uw happy tail bij de info balie ophalen' wandelde ik nietsvermoedend naar de bewuste info balie en liet de dame aldaar trots mijn bon zien, vervolgens moest ik ook nog kiezen welke ik wilde, onmogelijk, het maakte me niet uit dus kreeg ik een konijn in mijn handen gedrukt. Hoera! Thuis aangekomen liet ik mijn aanwinst trots aan vriendje zien en parkeerde hem daarna op de rugleuning van de bank om er verder niet meer naar om te kijken.
Dat was ongeveer drie weken geleden.
Vandaag voelde ik mij uitgesproken energiek voor de verandering en ben ik met een grote fietstas wederom naar de konmar getogen. Boodschapjes doen, deze keer mocht ik maarliefst twee happy tails ophalen. Wederom liet ik de info-balie medewerkster kiezen en zo kwam ik thuis met een panter en een tijger-zebra. (Werkelijk ik weet niet wat het is, welke beesten zijn nog meer zwart-wit gestreept en hebben snorharen?) Helaas geen vriendje thuis om mijn nieuwe beesten aan te showen dus moest ik er zelf maar even uitgebreid naar kijken. En jawel bij de aanblik van drie blije staarten op mijn bank begon het langzaam te kriebelen, die kikker is toch ook best grappig, en dat paard (ezel?) moet er eigenlijk ook nog bij, och de rugleuning van mijn bank is heus lang genoeg voor 20 van die kleine beesten, toch maar wat vaker boodschappen doen bij de konmar...
pffff klantenbinding.....
Dwaallichtjes
Numquid nosti semitas nubium?
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home