Hoe zit dat toch?

vreemde gewaarwording betreffende lichamelijk en geestelijk welzijn

wanneer mijn spieren geïnspireerd door een grote diversiteit aan biochemische gebeurtenissen zo slap aanvoelen dat ik een tuinstoel de badkamer in moet slepen om te douchen, wanneer er om dezelfde redenen plekken zeer doen waar ik me doorgaans niet bewust van ben en wanneer mijn longen bij elke ademhaling halverwege lijken te stagneren dan zou je redelijkerwijs mogen aannemen dat ik me over het geheel genomen nogal lamlendig voel.

wat niet het geval is

al bij de eerste kreunende gang naar het toilet vanmorgen maakte zich een haast euforisch gevoel van voldoening en tevredenheid van mij meester (en nee dat was niet het gevolg van het legen van mijn blaas of iets dergelijks) waar op geen enkele manier een directe aanleiding voor is. Niets gedaan, niets gepresteerd, niets voor elkaar gekregen, geen leuke gesprekken gevoerd, geen op handen zijnde blije gebeurtenis, gewoon helemaal niets.