Romanpersonages

Het zijn vaak niet eens de beste, de mooiste, de meest indrukwekkende boeken die ik lees.
Meestal zijn het de kwartaalselecties van de nederlandse boeken club die ik in huis haal omdat het een goedkope manier is om aan lekkere prulromans te komen, of de poema pockets die ik soms op het station koop als ik vergeten ben een boek mee te nemen voor in de trein. Lekkere prulromans heb je soms nodig, zoals je soms behoefte hebt aan voedsel van de snackbar, of aan een akelige kleur nagellak. Vaak zijn het niet eens de beste boeken die ik lees maar ik kan zo verstrengeld raken in de belevingswereld van de hoofdpersonen dat ik me zorgen over hen maak zoals ik me zorgen zou maken over familie of vrienden, dat ik er naar hunker om ze op te bellen, ze te vertellen dat het allemaal goed zal komen en dat ze als het niet goed komt nog altijd hier terecht kunnen, bij mij is altijd ruimte. Dan hoop ik dat ze een keertje bij mij op de thee willen komen omdat ik ze wil vertellen hoe aardig ik ze vind, of wil ik graag een keer met ze lunchen om ze beter te leren kennen zodat ik er achter kom wat me nu precies zo in hen tegenstaat...